To Debate έδειξε περίτρανα πως ο...πλανητάρχης είτε να λέει άλλα αντ’ άλλων, είτε να χάνει τα λόγια του, τον προσανατολισμό του ή να φαίνεται πως βρίσκεται χαμένος στο Διάστημα
Γράφει η Μαρία Δεναξά
Εικόνες που μαρτυρούν πως, κυρίως λόγω ηλικίας, κάτι δεν πάει καλά με τον Μίστερ Αμέρικα και ενδόμυχα γεννιέται η απορία ποιος τελικά μας κυβερνάει. Άλλωστε δεν είναι κρυφό μυστικό πως οι ΗΠΑ, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, έχουν πατήσει πόδι και κάνουν κουμάντο σχεδόν παντού.
Το τελευταίο διάστημα βλέπουν το φως της δημοσιότητας διάφορα σενάρια που μιλούν για την αντικατάστασή του στο συνέδριο των Δημοκρατικών που θα διεξαχθεί στο Σικάγο από τις 19 έως τις 24 Αυγούστου. Σε αυτό το μεγάλο σόου, που αποσκοπεί στην επικύρωση της υποψηφιότητάς του από 4.972 αντιπροσώπους, ένας «σωτήρας» θα μπορούσε να εκφωνήσει μια ομιλία με σκοπό να φέρει πιο «κοντά» τους απογοητευμένους Δημοκράτες και τους μετριοπαθείς ανεξάρτητους. Μια επιχείρηση που μερικές φορές περιγράφεται ως «κίνηση νίντζα» (για τον γρήγορο και απρόβλεπτο χαρακτήρα της) ή ως «αυγουστιάτικη έκπληξη».
Ο Μπάιντεν λοιπόν θα μπορούσε να ζει τις τελευταίες εβδομάδες του ως υποψήφιος για επανεκλογή. Ο ίδιος βεβαίως δεν το γνωρίζει ακόμη.
Στα χειρότερά του στις δημοσκοπήσεις, με ποσοστό αποδοχής μόλις 36%, σύμφωνα με τελευταία δημοσκόπηση (το χαμηλότερο ποσοστό για το Δημοκρατικό Κόμμα από το 1948), με μια σειρά διανοητικής απουσίας από σημαντικές συναντήσεις ή συζητήσεις και κινητικές δυσκολίες, ο πρόεδρος των ΗΠΑ μπορεί να υπολογίζει μόνο στο αποψινό ντιμπέιτ στο CNN με τον Ντόναλντ Τραμπ, για να δείξει πως είναι ικανός για να κερδίσει άλλη μία προεδρική θητεία.
Οι επαναλαμβανόμενες γκάφες του και τα υπερβολικά εμφανή γνωστικά προβλήματα θα μπορούσαν πολύ γρήγορα να καθορίσουν τη μοίρα του 81χρονου ενοίκου του Λευκού Οίκου, ο οποίος θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει τις προεδρικές φιλοδοξίες του.
Πριν από λίγες ημέρες, σε μια απίστευτη αλληλουχία εικόνων, είδαμε τον Μπαράκ Ομπάμα να πιάνει τον καρπό του Τζο Μπάιντεν για να τον καθοδηγήσει να κατέβει από τη σκηνή, καθώς ο τελευταίος στεκόταν ακίνητος, σαν παράλυτος, σε μια εκδήλωση για τη συγκέντρωση χρημάτων που πραγματοποιήθηκε στο Peacock Center, στο Λος Άντζελες.
Κατά την επιστροφή του από την Ευρώπη ο Μπάιντεν υπέστη σφοδρή επίθεση από τον συντηρητικό Τύπο, που εκμεταλλεύτηκε τις απίστευτες εικόνες αδυναμίας του Αμερικανού προέδρου όταν προσπάθησε να καθίσει σε μια αόρατη καρέκλα κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων μνήμης για την D-Day ή, στην Ιταλία, κατά τη διάρκεια του G7, να στέκεται πιο μακριά από τους ομολόγους του, κατά τη διάρκεια μιας επίδειξης με αλεξίπτωτο, προτού τον επαναφέρει στην πραγματικότητα η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι.
Ακόμα και οι πιο φιλελεύθεροι Αμερικανοί δημοσιογράφοι δεν επιδεικνύουν πλέον τη διακριτικότητα της αρχής της θητείας του και πλέον τολμούν να θέσουν ερωτήσεις για την κατάσταση της υγείας του. Μπορεί η εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Καρίν Ζαν-Πιερ να έκανε λόγο για «fake βίντεο με φτηνά μέσα», αλλά δεν υπήρξε κανένα αποτέλεσμα. Τα βίντεο που απεικονίζουν τη γεροντική άνοια του αρχηγού του αμερικανικού κράτους αποτελούν αδιάψευστο μάρτυρα για την κατάσταση της υγείας του και πολλαπλασιάζονται σε μια εποχή που η ηλικία του είναι μακράν η υπ’ αριθμόν ένα ανησυχία των ψηφοφόρων των Δημοκρατικών.
Το να βγάλει κανείς από την πρίζα τον υποψήφιο των Δημοκρατικών, που επιλέχτηκε μέσα από τη διαδικασία των προκριματικών εκλογών, θα ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Ο Μπαράκ Ομπάμα, ο Τσακ Σούμερ, επικεφαλής της πλειοψηφίας των Δημοκρατικών, και η Νάνσι Πελόζι θα βοηθούσαν έναν πιθανό διάδοχο να τον αντικαταστήσει άμεσα στο σημαντικό συνέδριο.
Ποιος όμως θα έπαιζε τον ρόλο του deus ex machina (από μηχανής θεός) ή του προδότη;
Η Κάμαλα Χάρις, ακόμη πιο αντιδημοφιλής από τον Μπάιντεν, δεν ενδιαφέρεται. Ο μετριοπαθής κυβερνήτης της Καλιφόρνιας Γκάβιν Νιούσομ, πρώην δήμαρχος του Σαν Φρανσίσκο, θα προτιμηθεί από τους αντιπροσώπους, αλλά όχι από τους ψηφοφόρους: η εικόνα της υπερφορολογημένης Καλιφόρνιας και των μεγάλων πόλεών της που έχουν εγκαταλειφθεί στην ανασφάλεια και στα ναρκωτικά δεν βοηθούν.
Η κυβερνήτης του Μίσιγκαν, Γκρέτσεν Γουίτμερ, είναι ίσως η καταλληλότερη. Ως επικεφαλής μιας πολιτείας που θα μπορούσε να ψηφίσει τον Τραμπ, έχει ειδικευτεί στην ανοιχτή κριτική της εκστρατείας του Μπάιντεν, την οποία θεωρεί πως δεν ήταν αρκετά μαχητική, ιδίως σε θέματα δικαιωμάτων των γυναικών.
Στην ιστορία των αμερικανικών εθνικών συνεδρίων απόπειρες αντικατάστασης ενός προέδρου που είναι υποψήφιος για επανεκλογή έχουν συμβεί δύο φορές. Το 1976 ο Ρόναλντ Ρέιγκαν, πρώην κυβερνήτης τότε της Καλιφόρνιας, έβαλε υποψηφιότητα εναντίον του Τζέραλντ Φορντ. Το 1980 ο δημοκρατικός Τεντ Κένεντι αντιμετώπισε τον Τζίμι Κάρτερ σε δύσκολες στιγμές, η εικόνα του οποίου είχε πληγεί από τον πληθωρισμό και την κρίση των ομήρων.
Αλλά και οι δύο πέρασαν από τις προκριματικές εκλογές.
Μια άλλη, πιο σκοτεινή υπόθεση: Ο πρόωρος θάνατος του Μπάιντεν. Θεωρητικά, η Κάμαλα Χάρις θα γινόταν υποψήφια. Αλλά οι αντιπρόσωποι θα ήταν ακόμη ελεύθεροι να προτείνουν το πρόσωπο της επιλογής τους.
Comments