Έφυγε επιτέλους από τη ζωή ο ηγέτης της δεύτερης πιο διεφθαρμένης κυβέρνησης που γνώρισε η Ελλάδα και μέντορας του Μητσοτακισμού, ο Κώστας Σημίτης!
Ένας - ένας, οι προδότες και συμμέτοχοι του "Ψευτορωμαίϊκου", φεύγουν σιγά σιγά και ο τόπος ξεκαθαρίζει από τους πουλημένους στον Σατανά "ελληνόφωνους" πολιτικάντηδες...
Η δεύτερη σε διαφθορά - η πρώτη είναι και με διαφορά μάλιστα η τωρινή κυβέρνηση Μητσοτάκη - κυβέρνηση Σημίτη έμεινε στην ιστορία για σωρεία σκανδάλων που τελικά την οδήγησαν σε κατάρρευση... Πλήθος υπουργών είχαν εμπλακεί σε σκάνδαλα οικονομικά κυρίως!
Έφυγε από τη ζωή ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, σε ηλικία 88 ετών που ηγήθηκε της πιο διεφθαρμένης κυβέρνησης που γνώρισε η Ελλάδα, αφού ως πρωθυπουργός απέτυχε να καταστήσει ανταγωνιστική την οικονομία και η είσοδος στο ευρώ με ισοτιμία 340,75 δραχμές ανά 1 ευρώ ήταν καταστροφή για την οικονομία.
Η διακυβέρνηση Σημίτη έμεινε στην ιστορία για σωρεία σκανδάλων που τελικά την οδήγησαν σε κατάρρευση... πλήθος υπουργών είχαν εμπλακεί σε σκάνδαλα οικονομικά κυρίως.
Ήταν μια από τις πιο μελανές περιόδους της πολιτικής ιστορίας η διακυβέρνηση ΠΑΣΟΚ με Σημίτη πρωθυπουργό.
Σύμφωνα με πληροφορίες ο πρώην πρωθυπουργός βρισκόταν στο εξοχικό του στους Αγίους Θεοδώρους από όπου διακομίσθηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο νοσοκομείο της Κορίνθου στις 07:31 χωρίς τις αισθήσεις του, όπου και διαπιστώθηκε ο θάνατός του στις 7:50, μετά από ανεπιτυχείς προσπάθειες ανάνηψης, σύμφωνα με τον διοικητή του Νοσοκομείου Κορίνθου, Γρηγόρη Καρπούζη, ενώ η ιατροδικαστική εξέταση που διενεργείται θα εξακριβώσει τα αίτια του θανάτου του.
Με απόφαση της Κυβέρνησης, η κηδεία του Κώστα Σημίτη θα γίνει δημόσια δαπάνη (έλεος!), με τιμές ...εν ενεργεία Πρωθυπουργού(!!!) και θα κηρυχθεί τετραήμερο (ΈΛΕΟΣ!) εθνικό πένθος!
Η ζωή ενός διεφθαρμένου και πουλημένου στο WEF και στις Στοές πολιτικού τσακαλιού
Ο Κώστας Σημίτης γεννήθηκε στον Πειραιά στις 23 Ιουνίου 1936. Υπήρξε καθηγητής πανεπιστημίου και πολιτικός.
Σπούδασε νομικά και οικονομικά στη Γερμανία και στην Αγγλία, όπου γνώρισε τη σύζυγο του Δάφνη Σημίτη, το γένος Αρκαδίου, με την οποία απέκτησε δύο κόρες, τη Φιόνα και τη Μαριλένα.
Συμμετείχε (;) στον αντιδικτατορικό αγώνα (1967-1974), το 1970 στη Γερμανία έγινε μέλος του ΠΑΚ (Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα) και το 1974 ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ, συμβάλλοντας καθοριστικά και στην διατύπωση της «Διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη».
Μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, ανέλαβε αρκετές υπουργικές θέσεις.
Συμμετείχε στο πρώτο Εκτελεστικό Γραφείο και στην πρώτη Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ.
Η πολιτική του διαδρομή ωστόσο εντός του ΠΑΣΟΚ θεωρείται θυελλώδης.
Το 1978 διαγράφηκε με εντολή του Ανδρέα Παπανδρέου εξαιτίας του σλόγκαν «Ναι στην Ευρώπη των Λαών» τη στιγμή που οι ΠΑΣΟΚοι ούρλιαζαν "Όχι στην ΕΟΚ των μονοπωλίων" και "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο" και συνεπώς θεωρήθηκε εκτός γραμμής, οπότε και δεν συμπεριελήφθη στην ΚΟ του ΠΑΣΟΚ κατά τον θρίαμβο του 1981.
Δημόσια δεν αντέδρασε τότε, ούτε και κατά την εκπαραθύρωσή του από το υπουργείο Οικονομικών στην Καραγεώργη Σερβίας το Νοέμβριο του 1987, όταν ο πρωθυπουργός αποκήρυξε το πρόγραμμα σταθερότητας του Σημίτη, εξαναγκάζοντάς τον φυσικά σε παραίτηση.
Διορίστηκε υπουργός Γεωργίας, και το ΕΟΚικό σοσιαλδημοκρατικό του προφίλ του έδωσαν το προσωνύμιο «ο Μισέλ Ροκάρ της Ελλάδας», παρομοιάζοντάς τον με τον τότε εκσυγχρονιστή πρωθυπουργό της Γαλλίας.
Ο Θεόδωρος Πάγκαλος, που είχε πρωτοστατήσει για την ανάδειξη του Σημίτη στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και ακολούθως στην πρωθυπουργία είχε πει για αυτόν: «Υπήρξε ο καλύτερος πρωθυπουργός που είχε ποτέ αυτή η χώρα, αλλά δεν θα μπορούσα να φανταστώ χειρότερο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ».
Στις 18 Ιανουαρίου του 1996 διαδέχτηκε τον Ανδρέα Παπανδρέου στην πρωθυπουργία μετά από ψηφοφορία της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ.
Στο 4ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, μετά τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου, ο Κώστας Σημίτης εξελέγη πρόεδρος τους ΠΑΣΟΚ έναντι του 'Ακη Τσοχατζόπουλου, μετά από μια θυελλώδη συνεδρίαση.
Ο Ανδρέας Παπανδρεου παρέμεινε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ μέχρι τον θάνατό του λίγους μήνες μετά και το συνέδριο που ακολούθησε ήταν από τα πιο επεισοδιακά σε κλίμα πόλωσης.
Στο 5ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ το Μάρτιο του 1999 επανεκλέχθηκε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Στις εθνικές εκλογές της 9ης Απριλίου 2000 επανεκλέχθηκε πρωθυπουργός, με αύξηση του ποσοστού του ΠΑΣΟΚ και στο 6ο Συνέδριοτου ΠΑΣΟΚ που ακολούθησε, τον Οκτώβριο του 2001, εκλέχθηκε για τρίτη φορά πρόεδρος του Κινήματος.
Στις 7 Ιανουαρίου 2004, με στόχο την ομαλή πολιτική διαδοχή, ανακοίνωσε την παραίτησή του από την προεδρία του ΠΑΣΟΚ, παραμένοντας όμως πρωθυπουργός μέχρι τη λήξη και της δεύτερης θητείας του και τη διενέργεια των κοινοβουλευτικών εκλογών στις 7 Μαρτίου 2004.
Όπως σημειώνεται στην επίσημη ιστοσελίδα του πρώην πρωθυπουργού, «επί πρωθυπουργίας του επεδίωξε τον εκσυγχρονισμό της ελληνικής κοινωνίας, ιδιαίτερα για τη σταθεροποίηση και την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας καθώς και την ενδυνάμωση της θέσης της Ελλάδας στην Ευρώπη και στον διεθνή περίγυρο της».
Ωστόσο η πρωθυπουργία του συνδέθηκε τόσο με την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και με την κρίση των Ιμίων και με πρωτοφανή σκάνδαλα, όπως «η φούσκα του Χρηματιστηρίου, ώστε η τελευταία του κυβέρνηση να μείνει στην ιστορία ως η πλέον διεφθαρμένη!
Η ένταξη στην ΟΝΕ και στην ζώνη του Ευρώ
Επεδίωξε και κατάφερε την εισαγωγή της Ελλάδας στον σκληρό ευρωπαϊκό πυρήνα και την ευρωζώνη, στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση, το 2001, με επιλογές που αμφισβητήθηκαν την περίοδο 2012-15, γιατί η «δημιουργική λογιστική» που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις του για να επιτευχθεί ο στόχος της ΟΝΕ, δημιούργησαν την «φούσκα του Χρηματιστηρίου» και η χώρα όχι μόνο δεν κατέστη ανταγωνιστική, αλλά οι οδυνηρές συνέπειες φάνηκαν σε όλη τους την έκταση μετά το ξέσπασμα της χρηματοοικονομικής κρίσης του 2010.
Την 1η Ιανουαρίου του 2001, η Ελλάδα εντάχθηκε στη ζώνη του ευρώ και η αμετάκλητη ισοτιμία μετατροπής της δραχμής σε ευρώ ορίστηκε σε: 1 ευρώ = 340,750 δραχμές, που έπληξε σοβαρά την οικονομία.
Η Τράπεζα της Ελλάδος έγινε μέλος του Ευρωσυστήματος, το οποίο αποτελείται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και τις εθνικές κεντρικές τράπεζες των χωρών που έχουν υιοθετήσει το ευρώ, ταυτόχρονα με την ιδιωτικοποίηση του μεγάλου ελληνικού δημόσιου τομέα, στοχεύοντας σε μία οικονομική σταθερότητα σύμφωνα με τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Προχώρησαν και ολοκληρώθηκαν μεγάλα έργα όπως το αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος, η Αττική Οδός, η Γέφυρα Ρίου Αντιρρίου, το Μετρό της Αθήνας, η Εγνατία Οδός, που προηγήθηκαν της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, όμως η δεύτερη θητεία του συνοδεύτηκε από την εφαρμογή μέτρων λιτότητας, με στόχο τη μείωση του πληθωρισμού και του εθνικού χρέους, καθώς και από προσπάθειες επίλυσης των ελληνοτουρκικών διαφορών για το Κυπριακό στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής.
Η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση
Ως πρωθυπουργός προώθησε μία "μετριοπαθή" (έτσι ονομάζεται σήμερα η προδοτική εξωτερική πολιτική του ενδοτισμού) εξωτερική πολιτική με κύριο στόχο την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την επίλυση του Κυπριακού, αξιοποιώντας την ευρωπαϊκή δυναμική.
Η ένταξη της Κύπρου έπρεπε να αποτελέσει τμήμα της ευρύτερης διεύρυνσης της Ένωσης και η επίλυση του Κυπριακού αποτέλεσμα της διαδικασίας διεύρυνσης.
Το αίτημα της Κύπρου για ένταξη που εκκρεμούσε επί χρόνια έγινε δεκτό προς εξέταση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Κέρκυρας τον Ιούνιο του 1994.
Η απόφαση ήταν αποτέλεσμα πρωτοβουλιών της ελληνικής κυβέρνησης και προτάσεων του αείμνηστου Γιάννου Κρανιδιώτη, που μέχρι τον θάνατό του τον Σεπτέμβριο του 1999 παρακολουθούσε το θέμα και διαμόρφωνε τη στρατηγική μας.
Η εισαγωγή της Κύπρου στην ΕΕ επήλθε με την υπογραφή της συμφωνίας προσχώρησης 10 νέων μελών στην Ενωση, στη Στοά του Αττάλου στις 16 Απριλίου 2003.
Η κρίση των Ιμίων και η μεγάλη προδοσία
Από τις 25 Δεκεμβρίου, με αφορμή ένα ναυτικό ατύχημα, είχε αρχίσει να εξελίσσεται η κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Τη Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 1996 η Άγκυρα δήλωσε ότι τα Ίμια ανήκουν στην Τουρκία και μια τουρκική φρεγάτα πλησίασε τις βραχονησίδες.
Όπως γράφει στο βιβλίο του «Πολιτική για μια δημιουργική Ελλάδα 1996-2004» (σσ. 106-117, εκδ. ΠΟΛΙΣ, 2005),
«Την Τρίτη 30.1 το πρωί συγκαλώ τα αρμόδια για το θέμα μέλη της Κυβερνητικής Επιτροπής (…) Την ίδια ημέρα η ΕΥΠ ενημερώνει το ΓΕΝ ότι εντοπίστηκε σήμα από τουρκική πηγή προς τουρκικό πλοίο στην περιοχή με οδηγία να φωτογραφηθεί και να βιντεοσκοπηθεί μια νησίδα των Ιμίων. Πρόκειται για εκείνη που στη συνέχεια θα καταληφθεί από τους Τούρκους».
Το απόγευμα της Τρίτης συνεχίζεται στη Βουλή η συζήτηση για τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, οι πληροφορίες λένε ότι ο τουρκικός στόλος βγήκε από τα Δαρδανέλια, και ο Bill Clinton καλεί τον Έλληνα Πρωθυπουργό.
«Ο πρόεδρος Clinton με πληροφορεί ότι ανησυχεί μήπως η κρίση στα Ίμια οδηγήσει σε θερμό επεισόδιο μεταξύ των δύο χωρών και συμβουλεύει να πάρουμε τα αναγκαία μέτρα ώστε να αποφευχθεί μια πολεμική σύγκρουση. Από τη συνομιλία μας σχημάτισα την εντύπωση ότι η ενημέρωσή του ήταν ελλιπής (…) Του απάντησα ότι τα Ίμια ανήκουν στην Ελλάδα».
Μετά τη λήξη της κοινοβουλευτικής συζήτησης πραγματοποιήθηκε και δεύτερη σύσκεψη της Κυβερνητικής Επιτροπής.
Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ κ. Λυμπέρης έχει απλώσει τους χάρτες πάνω στο τραπέζι και υποστηρίζει ότι η Ελλάδα έχει εκεί «τη μεγαλύτερη δύναμη» και ότι η Τουρκία κάνει κινήσεις τακτικής.
Ο Σημίτης ρώτησε τον Λυμπέρη αν φυλάσσεται η δεύτερη βραχονησίδα, «μου απάντησε χωρίς δισταγμό ότι βεβαίως και φυλάσσεται».
«Συμφωνούμε όλοι ότι πρέπει να απευθυνθούμε στις ΗΠΑ, επειδή είναι η μόνη χώρα που μπορεί να επηρεάσει αποφασιστικά την τουρκική στάση. Ο Θεόδωρος Πάγκαλος ανέλαβε να μιλήσει με τον Hollbruck, όταν η Άγκυρα ανακοίνωσε ότι τούρκοι κομάντος κατέλαβαν την μία από τις δύο νησίδες. Ο Λυμπέρης το διέψευδε, αλλά το επιβεβαίωναν οι Αμερικανοί.
Στο ΚΥΣΕΑ διαπιστώθηκε ότι η Ελλάδα δεν είχε δυνατότητα άμεσης επέμβασης και οι στρατιωτικές δυνάμεις δεν είχαν σχέδιο. Ζητήθηκε αμέσως η βοήθεια των ΗΠΑ για απεμπλοκή».
Πολύ αργότερα ο Σημίτης ενημερώθηκε για την πτώση του ελικοπτέρου και τα τρία νεκρά μέλη του.
Την Τετάρτη ενημέρωσε τη Βουλή και ευχαρίστησε τους Αμερικανούς για τη συμβολή τους, προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων, ακόμα και σε ένα κομμάτι του ίδιου του ΠΑΣΟΚ που αμφισβήτησε την ικανότητα του και της κυβέρνησής του, να χειρίζεται τα εθνικά θέματα...
Το σκάνδαλο στο Χρηματιστήριο
Η ραγδαία άνοδος των τιμών των μετοχών στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών (ΧΑΑ), γνωστή και ως «φούσκα του Χρηματιστηρίου» είχε ξεκινήσει ήδη από το 1997.
Η έναρξη της φούσκας απέφερε υψηλά κέρδη σε μικρό αριθμό επενδυτών μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα την προσέλκυση ολοένα και περισσότερων επενδυτών που επεδίωκαν να αντιγράψουν αυτή την επιτυχία.
Το καλοκαίρι του 1999, η ενασχόληση με το χρηματιστήριο είχε αγγίξει τα όρια φρενίτιδας, έχοντας φτάσει σε επίπεδα ρεκόρ.
Ακόμη και σε μικρά χωριά υπήρχαν ΕΛΔΕ (εταιρείες λήψης και διαβίβασης εντολών) που λειτουργούσαν ως γραφεία διαμεσολάβησης για την αγορά και πώληση μετοχών και οι ενεργοί επενδυτές είχαν φτάσει το 1,5 εκατομμύριο!
Άλλωστε αυτός ήταν και ο στόχος, να ξεπεράσουν το 1 εκατομμύριο οι επενδυτές γι'αυτό και ο Σημίτης έμεινε γνωστός ως ο «πρωθυπουργός που παρότρυνε τους πολίτες του να τζογάρουν»!
Η πτώση ξεκίνησε την Δευτέρα, 20 Σεπτεμβρίου 1999 αλλά έγινε ιδιαίτερα αισθητή από τις 23 Σεπτεμβρίου 1999, όταν έγινε κραχ, και ο γενικός δείκτης σημείωσε πτώση 12,7% σε 3 ημέρες και πτώση άνω των 1.000 μονάδων σε μία βδομάδα.
Οι τιμές των περισσότερων μετοχών του ΧΑΑ «βούλιαξαν» και χιλιάδες «επενδυτές», ένα μεγάλο μέρος του απλού ελληνικού λαού που ακολουθώντας το «ρεύμα» επένδυαν οικονομίες μιας ζωής, είδαν αυτές τις οικονομίες και τις περιουσίες τους να εξανεμίζονται.
Οι πολυετείς δικαστικές διαμάχες για την εύρεση και την τιμωρία πιθανών ενόχων, γι' αυτό και έγινε γνωστό ευρέως ως το «σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου», παρόλο που εν τέλει όλοι οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν.
Μετά το πέρας της πρωθυπουργικής θητείας και ως μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου συνέχισε να παρεμβαίνει στην δημόσια ζωή με ομιλίες και αρθογραφία...
Comments