Προκλητικοί για μια ακόμη φορά οι «Τσάμηδες», οργάνωσαν το Σάββατο 22 Ιουνίου 2024 εκδήλωση, λίγα χιλιόμετρα από τα ελληνοαλβανικά σύνορα, στη θέση Κογκλέρι των Αγίων Σαράντα, με αφορμή την 80η επέτειο της δήθεν γενοκτονίας τους από τους Έλληνες!
Μάλιστα στην ομιλία του ο πρόεδρος του Κόμματος των Τσάμηδων PDIU, Σπετίμ Ιντρίζι, ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, χρησιμοποιώντας εθνικιστικές κραυγές κατά της Ελλάδας.
Ζήτησε να αναγορευθεί το ανύπαρκτο «Τσάμικο» σε εθνικό θέμα της Αλβανίας και υπερασπίστηκε τους Κοσοβάρους, προβάλλοντας την ανιστόρητη ιδέα της Μεγάλης Αλβανίας!
Κάτοικοι της περιοχής της «Κονίσπολης», που δηλώνουν «Τσάμηδες», δεν πήγαν στην εκδήλωση, αφού θεωρούν όλα αυτά ακραίες και υπερβολικές ενέργειες.
Συγκεντρώθηκαν στο μνημείο, που κατασκευάστηκε με χρήματα του «Τσάμικου» λόμπι της Αμερικής, αλλά και το αλβανικού κράτους, λίγα άτομα και σ’ ένα παράταιρο εθνικιστικό παραλήρημα, άφησαν λουλούδια στους «σφαγιασθέντες», όπως παραδόξως υποστηρίζουν, από τους Έλληνες, τους οποίους αριθμούν σε 2900.
Το σύνολο σχεδόν των συμμετασχόντων, ήταν μεταφερόμενοι από τα Τίρανα, την Αυλώνα και άλλες περιοχές της Βόρειας Αλβανίας και καμία σχέση δεν έχουν με «Τσάμικη» καταγωγή. Απλώς είναι οπαδοί εθνικιστικών απόψεων.
Υπάρχει στο χώρο του «μνημείου» μια αναμνηστική στήλη με τα ονόματα των «Τσάμηδων», που υποτίθεται ότι δολοφονήθηκαν. Πρόκειται, όμως, στην ουσία, για ανθρώπους, που εκείνη την περίοδο πέθαναν ομαδικά από χολέρα. Ερευνητές, Αλβανοί, την περίοδο του Χότζα, έχουν αποκαλύψει ότι στην περιοχή, εκεί ακριβώς, όπου οργανώνουν τις εκδηλώσεις, τους είχε στρατοπευδεύσει το κομμουνιστικό καθεστώς.
Μετά τη μαζική φυγή τους από την Ελλάδα, χωρίς να τους καταδιώξει κανείς, φοβούμενοι αντεκδικήσεις για τα εγκλήματά τους, την περίοδο της Κατοχής, πέρασαν τα σύνορα με την Αλβανία. Το καθεστώς, καθώς δεν τους εμπιστευόταν ως συνεργάτες των Γερμανών, δεν τους άφησε να προωθηθούν στα ενδότερα. Μέσα στις άθλιες συνθήκες, που ζούσαν, προέκυψε επιδημία χολέρας, που εξόντωσε χιλιάδες άτομα. Αυτά στην πραγματικότητα είναι τα «θύματα» της «γενοκτονίας».
Ένα μνημείο, βασισμένο πάνω σε ψέματα, δεν μπορεί να δημιουργήσει ιστορικό τετελεσμένο. Πότε, πού και από ποιον σφαγιάστηκαν 5.000, όπως διατείνονται, «Τσάμηδες»;
Αντίθετα τα εγκλήματα των ίδιων στη Θεσπρωτία κατά την περίοδο της Κατοχής, αλλά και νωρίτερα, αποτελούν ακόμη ανοιχτές πληγές. Και οι ηγέτες τους στην Αλβανία πρέπει να καταλάβουν ότι με απροκάλυπτα εξτρεμιστικές ενέργειες δεν κερδίζουν τίποτε επί της ουσίας, πέρα από κάποιες ψήφους.
Το μόνο, δηλαδή, που καταφέρνουν είναι να ενισχύονται στο εσωτερικό κομματικό παιχνίδι της Αλβανίας… Κάτι που φαίνεται ότι τους ενδιαφέρει…
Η «γενοκτονία» τους, για την οποία οι «Τσάμηδες» προσέφυγαν και στο Δικαστήριο της Χάγης, όπου δεν αξιολογήθηκε καν η υπόθεση, είναι μεταγενέστερη «ανακάλυψη», κυρίως μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχει, ομόφωνη απόφαση της Αλβανικής Βουλής, σύμφωνα με την οποία η 27η Ιουνίου χαρακτηρίστηκε ως «ημέρα Γενοκτονίας των Τσάμηδων».