Η εικόνα της Αγιασοφιάς με ελληνική σημαία τρομοκρατεί τους Τούρκους και στον ψυχοπαθητικό ψυχισμό, ο τρόμος μετατρέπεται σε ενστικτική φονική οργή!
Mε τον εθνικό μας αγώνα δεν σκίσαμε μόνο τη Συνθήκη των Σεβρών, ορκιστήκαμε να μην αντιμετωπίση ο λαός μας ξανά ένα τέτοιο τραύμα. Ο κύριος στόχος μας από το 2002 είναι να διασφαλίσουμε ότι το έθνος μας δεν θα έχει ποτέ ξανά πρόβλημα επιβίωσης. Αυτά τα σοφά λόγια των προγόνων μας καθοδηγούν εδώ και 22 χρόνια. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, 6 Ιανουαρίου 2025, Άγκυρα |
Γράφει ο Μανώλης Σκούληκας
Όταν ο στρατηγός Πεταίν είδε το υπογεγραμμένο κείμενο της Συνθήκης των Βερσαλλιών - που τόσο ταπείνωνε το γερμανικό έθνος - δήλωσε υπερθεματίζοντας ότι αυτό δεν είναι συνθήκη ειρήνης αλλά εικοσαετής ανακωχή.
Η πρόβλεψη του ήταν απόλυτα προφητική καθώς κανένας λαός δεν ανέχεται την ταπείνωση και δεν σταματά ποτέ να ονειρεύεται την αναγέννηση του και την αποκατάσταση της τιμής και της αυταξίας του.
Η αντίστοιχη συνθήκη για την Τουρκία, ήταν αυτή των Σεβρών που διαμέλιζε την Οθωμανική αυτοκρατορία και την διαμοίραζε στους συμμάχους της Entente Cordiale.
Βέβαια μετά από τέσσερα χρόνια αιματηρού πολέμου και με τις Κεντρικές Δυνάμεις πλήρως κατατροπωμένες η Εγκάρδια αυτή Συνεννόηση σταμάτησε να είναι πλέον συνεννόηση -πόσο μάλλον εγκάρδια- αν ήταν και ποτέ.
Οπότε οι «σύμμαχοι» δεν υποστήριξαν τον διαμοιρασμό της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και οι διαβολικοί Άγγλοι οργάνωσαν για πολλοστή φορά μια τεχνητή εθνογέννεση που κρατούσε τα τυραννικά χαρακτηριστικά των Οθωμανών αλλά είχε το πρόσωπο στραμμένο στην Ευρώπη.
Δεν πέρασαν όμως ούτε εκατό χρόνια και η οπισθοδρομική ανατολίτικη πλευρά της Τουρκίας έδειξε ξανά το πρόσωπό της.
Εν τω μεταξύ οι Τούρκοι ακόμα και κατά τη διάρκεια της ανασυγκρότησης του κατεστραμμένου κράτους τους δεν σταμάτησαν να είναι αναθεωρητικοί και μάλιστα προς το τέλος του Ψυχρού Πολέμου -όταν δεν τίθετο πλέον σοβαρή πιθανότητα εισβολής του Συμφώνου τη Βαρσοβίας- επωφελήθηκαν από την εγκληματικά κοντόφθαλμη πολιτική του State Department για να εισβάλλουν στην Κύπρο.
Βέβαια ακόμα και με αφύλακτες ακτές, εναντίον ενός αριθμητικά και τεχνολογικά υποδεέστερου στρατού κατόρθωσαν να αποτύχουν παταγωδώς και χρειάστηκε να επαναλάβουν την επιχείρηση αφού δεν μπόρεσαν να βάλουν γκολ σε άδειο γήπεδο.
Αυτό δείχνει πόσο βαθιά ασταθής είναι αυτή η τυραννική συνομοσπονδία λαοτήτων που καταπιέζονται και εθνοκαθαίρονται από αυτό το βάρβαρο καθεστώς πάνω από έναν αιώνα ήδη.
Το σύνδρομο των Σεβρών όμως, ακολουθείται από την «νοοτροπία πολιορκίας» των Σελτζούκων και κατόπιν των Οθωμανών και των σύγχρονων Τούρκων όπως είχαμε αναλύσει και σε προηγούμενο άρθρο μας (Η Νοοτροπία πολιορκίας της Τουρκίας).
Οι τρομοκρατημένοι επικυρίαρχοι γνωρίζουν πόσο επισφαλές είναι το οικοδόμημά τους και υπερθεματίζουν με λεονταρισμούς κάθε φορά που απειλούνται.
Οι Οθωμανοί και η...κληρονομιά τους
Αν κοιτάξουμε την ιστορία των Οθωμανών θα δούμε ότι πέτυχαν αρκετές νίκες μέχρι τον 15ο αιώνα καθώς εδραίωναν την αυτοκρατορία τους σε βάσεις ανεξιθρησκείας, δικαιοσύνης και συμπερίληψης.
Όμως η κατάληψη της Αιγύπτου και η αλλοτρίωση που έφεραν οι φανατικοί δερβίσηδες μετέτρεψαν κυριολεκτικά εν μία νυκτί την Οθωμανική αυτοκρατορία σε ένα μισαλλόδοξο, διεφθαρμένο και τυραννικό κράτος.
Η οπισθοδρόμηση μέσω της θρησκευτικής ριζοσπαστικοποίησης έφερε την παρακμή σε λιγότερο από μισό αιώνα και κατά τα μέσα του 16ου αιώνα η Οθωμανική αυτοκρατορία έπρεπε να αντιμετωπίσει τη ραγδαία παρακμή της που ως αρπακτικά οσμίζονταν οι εχθροί της.
Αντί να κοιτάξει προς τα μέσα και να αναδιοργανωθεί, έκανε αυτό που οι βάρβαροι ιδρυτές της έκαναν πάντα ενστικτικά όταν απειλούνταν.
Εσωτερικά έγιναν πιο καταπιεστικοί και εξωτερικά ξεκίνησαν μια καταστροφική επιθετική πολιτική.
Οι αποτυχημένες εκστρατείες διαδέχονταν η μία την άλλη και οι λαότητες της αυτοκρατορίας πλήρωναν βαρύτατο τίμημα σε φόρους και ανθρώπινο δυναμικό.
Η αποτυχημένη πολιορκία της Μάλτας, η τραγωδία της ναυμαχίας της Ναυπάκτου, η πρώτη αποτυχημένη πολιορκία της Βιέννης και η τελειωτικά καταστροφική δεύτερη αποτυχημένη πολιορκία της, κατέδειξαν ότι η Οθωμανική αυτοκρατορία ήταν «ο μεγάλος ασθενής» που ασθμαίνοντας προσπαθούσε εις μάτην να επιβεβαιώσει το περασμένο μεγαλείο του.
Κατόπιν ακολούθησε μια σειρά καταστροφικών Ρωσο-τουρκικών πολέμων όπου το Ανατολικό Ζήτημα δεν επιλύθηκε ποτέ, καθώς αφ ενός οι υπόλοιπες μεγάλες δυνάμεις δεν το επέτρεπαν και αφ ετέρου η Ρωσία δεν ήταν αρκετά ικανή να το ολοκληρώσει καθώς ακόμα και οι Ρωσο-τουρκικοί πόλεμοι είχαν χαρακτηριστεί σαν την διαμάχη ενός τυφλού με ένα μονόφθαλμο.
Αυτού του είδους τους λεονταρισμούς βλέπουμε και σήμερα και η αυτοκαταστροφική επιθετικότητα του ψυχοπαθούς διακρίνει την Τουρκία που δηλώνει ότι θέλει να καταλάβει την Ιερουσαλήμ.
Όμως η Ισραηλινή ηγεσία δεν είναι η μονόφθαλμη Ρωσία του 18ου αιώνα και η απάντηση θα είναι αδυσώπητη.
Οι Τούρκοι βλέπουν τα μπλουζάκια και τις δημοσιεύσεις που απειλούν την Κωνσταντινούπολη (Make Istanbul Constantinople again) και τρέμουν υπό την προοπτική δημιουργίας του Κουρδικού κράτους που θα αποσαθρώσει την υποταγή των υπολοίπων λαοτήτων και θα ανοίξει την όρεξη στους πιο «ευρωπαϊκούς» Τούρκους της Κωνσταντινούπολης και των μικρασιατικών παραλίων να ανεξαρτητοποιηθούν από τα στίφη των οπισθοδρομικών φανατικών της κεντρικής Τουρκίας.
Η εικόνα της Αγιασοφιάς με ελληνική σημαία τους τρομοκρατεί και στον ψυχοπαθητικό ψυχισμό ο τρόμος μετατρέπεται σε ενστικτική φονική οργή. Το συνακόλουθο βίαιο ξέσπασμα είναι σπασμωδικό και καταδικασμένο σε αποτυχία.
Τί μας λέει το "ελευθερώστε την Κωνσταντινούπολη" & οι φώτο με τον ελληνικό στρατό στην Αγιά Σοφιά;
Το Ισραήλ δεν είναι διατεθειμένο να ανταλλάξει τους Σιίτες τζιχαντιστές του Ιράν με τους Σουνίτες τζιχαντιστές της Τουρκο-κινούμενης Μουσουλμανικής Αδελφότητας και ως πληρεξούσιος της αποχωρούσας Αμερικής στην περιοχή δε θα αφήσει την ενδυνάμωση και εγκαθίδρυση τέτοιων δυνάμεων που θα απειλούσαν την Αίγυπτο και τη Σαουδική Αραβία -και τα δυο σημαντικά μέλη του IMEC.
Η κομπορρημοσύνη και η ύβρις της Τουρκίας κρύβει από πίσω ένα βαθύ φόβο που μετατρέπεται σε θυμό και η ψυχοπαθητική επιθετικότητα αποβαίνει πάντα καταστροφική.
Comments