Πολλοί λένε πως αν ψήφιζε το τουλάχιστον ένα 60 ή ένα 70%, θα ξέραμε τουλάχιστον ότι ακόμα είμαστε ζωντανοί και ότι η δύναμη μας, εξακολουθεί να υπάρχει! Είναι όμως έτσι;
Γράφει ο Πύρινος Λόγιος
Εχτές το βράδυ, είχα μια ...αρκετά έντονη συνομιλία με πολύ καλό μου φίλο από τα φοιτητικά χρόνια, τον Παύλο, σχετικά με τις ευρωεκλογές και το ζήτημα της μεγάλης αποχής. Ο Παύλος πίστευε και πιστεύει ακόμη, ότι η μοναδική μας διέξοδος από την πολιτική και κοινωνική κρίση που μαστίζει τη χώρα μας, είναι η μαζική προσέλευση στις κάλπες κάθε φορά που έχουμε εκλογές. Μόνο έτσι θα καταφέρουμε - κατά τον Παύλο - να δείξουμε πως ακόμη έχουμε τη δύναμη στα χέρια μας στο να ανατρέπουμε επώδυνες πολιτικές καταστάσεις και τις τύχες μας στα δικά μας χέρια!
Ο Παύλος όμως και ο κάθε "Παύλος" νεορωμιός, δεν μπορεί να αντιληφθεί πως όλα αυτά τα χρόνια, σχεδόν από την πρώτη μεταπολεμική περίοδο, οι υποψήφιοι πρωθυπουργοί, υπουργοί, βουλευτές κλπ, είχαν ως πρώτη προτεραιότητα το δικό τους βόλεμα ή αν θέλετε, τη δική τους ματαιοδοξία και φιλοδοξία στο να κυβερνήσουν, απαξιώνοντας τον απλό πολίτη και κατά δεύτερο λόγο, αυτοί οι φιλόδοξοι πολιτικοί, "υπάκουαν" στις ξένες εντολές.
Οι πολίτες το έλεγαν και μεταξύ τους: "Ό,τι βγάλει η κάλπη, προς το συμφέρον των πολιτικών θα είναι" ή ακόμη χειρότερα: "Κανείς απ' αυτούς δεν θα νοιαστεί για μας την άλλη μέρα, ούτε θα μας δώσουν να φάμε αν δεν βγάλουμε εμείς το μεροκάματο".
Ο αείμνηστος Χάρρυ Κλύνν το είχε πεί - πολύ αργότερα βέβαια και μετά την μεταπολίτευση - και με τον δικό του "σιδερένιο λόγο": "Όλοι μας λοιπόν πάμε την Κυριακή να ψηφίσουμε και την Δευτέρα το πρωί στεκόμαστε μπροστά στον καθρέφτη. "Όρσε μ@λ@κα" αυτοφασκελωνόμαστε. "Την έκανες πάλι τη μ@λ@κία σου" Και μετά την τρίτη μέρα από τις εκλογές, αρχίζουμε τις...πορείες, τις διαμαρτυρίες, να φωνάζουμε ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ και ΖΗΤΩ Ο ΛΑΟΣ και τα ρέστα"
Πιο ξεκάθαρα και απλά, δεν θα μπορούσε κανείς, ούτε καν οι...ακριβοπληρωμένοι "στοχαστές" και θεωρητικοί της πολιτικής "Κοινωνιολογίας" να το διατυπώσουν. Ο αείμνηστος Βασίλης μέσα σε μια αράδα φράσεων, είπε αυτό που έλεγε ο ίδιος ο λαός κάθε φορά μετά το τέλος της ψηφοφορίας. Διότι τότε, εκείνα τα ...παλιά καλά χρόνια, η αποχή δεν υπήρχε, διότι η ψήφος ήταν πραγματικά υποχρεωτική.
Αν δεν πήγαινες να ψηφίσεις, έπρεπε την επόμενη μέρα να πας στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα και να δηλώσεις το όποιο κώλυμα σου με επίσημη κατάθεση, η οποία έμπαινε στον προσωπικό σου φάκελλο. Και στο εκλογικό σου βιβλιάριο, έμπαινε η σφραγίδα από την Αστυνομία που βεβαίωνε το κώλυμα και δεν είχες μετά οποιαδήποτε "φασαρία" (πρόστιμο κυρίως που πήγαινε στην Εφορία και εισπράττονταν μέσω της φορολογικής δήλωσης).
Τότε ο λαός είχε μια...άλλη επιλογή για να αποδοκιμάσει τό -όποιο - πολιτικό κατεστημένο της εποχής: Το ΑΚΥΡΟ/ΛΕΥΚΟ. Υπήρχε μάλιστα και σε επίσημη πολιτική κίνηση και ψηφοδέλτιο με το όνομα "ΛΕΥΚΟ", που έδινε και επίσημα την επιλογή αυτή στους πολίτες.
Όμως, το πονηρό Ψευτορωμαίϊκο που ήταν τότε στα ντουζένια του, συμψήφιζε τα άκυρα-λευκά και τα προσάρτιζε προς όφελος του πρώτου κόμματος, προσθέτοντας του κι άλλες βουλευτικές έδρες!
Σιγά-σιγά, αυτή την μεγάλη απάτη, την πήρε χαμπάρι ο λαός και αντί να πάει στις κάλπες για να διαμαρτυρηθεί με αυτόν τον τρόπο που - δήθεν - η πολιτεία του χορηγούσε, πήγαινε ή για μπάνια (αν ήταν καλοκαίρι) ή για... "βουρβοβλάσταρα" αν ήταν φθινόπωρο, στις εξοχές και στα λιβάδια.
Για παράδειγμα, στις εκλογές του Ιουνίου του 1985, όπου η πόλωση ήταν πολύ μεγάλη λόγω της "αντιπαλότητας" που - δήθεν - υπήρχε μεταξύ Ανδ.Παπανδρέου (ΠΑΣΟΚ) και Κων.Μητσοτάκη (ΝΔ), η αποχή βρισκόταν στο 19,81% επί συνόλου 8.008.647 εγγεγραμμένων και τα άκυρα/λευκά κυμαινόταν μεταξύ του...0,89 και 1% επί των ψήφων! Κι αυτά, το ξαναλέω, σε εποχή ΜΕΓΑΛΗΣ πόλωσης. Για να μην πάω και στις εκλογές του 1989, όπου τα πράγματα ήταν τόσο πολύ πολωμένα λόγω της αποκάλυψης τεραστίων σκανδάλων από τη μεριά του ΠΑΣΟΚ (σκάνδαλο καλαμποκιού, σκάνδαλο ΑΓΡΕΞ, σκάνδαλο ΚΟΣΚΩΤΑ) και λόγω της μεγάλης πολιτικής διαφθοράς, που έφτασαν ακόμη και στη βία και συγκεκριμένα στο χωριό Ηράκλεια του νομού Φθιώτιδας, όπου οπαδοί του ΠΑΣΟΚ, ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου τον πρόεδρο του χωριού και στέλεχος της ΝΔ Σπύρο Λατσούδα, η αποχή κυμάνθηκε πάλι στο 19,67% και τα άκυρα/λευκά (λίγο αυξημένα αυτή τη φορά) στο 2,21%.
Μ' άλλα λόγια, υπήρχε μεν μια αντίδραση του κόσμου για το υπάρχον πολιτικό σύστημα του Ψευτορωμαίϊκου, αλλά ήταν σχετικά μικρή, λόγω του ότι η μαζική προσέλευση στις κάλπες είχε και ένα νόημα, τον "Οπαδισμό" που είχε καταφέρει το σύστημα να ανάγει σε...ποδοσφαιρικά επίπεδα και λιγότερο πολιτικά.
Να επισημάνω επίσης και δύο εξαιρετικές λεπτομέρειες για εκείνη την εποχή: ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ! Η συντριπτική πλειοψηφία του λαού τότε, είχε αυτοκίνητο, καλή δουλειά, χρήμα στη τσέπη του, ευχέρια μετακίνησης από το "κλεινόν άστυ" στην επαρχία και στα χωριά απ' όπου κατάγονταν αλλά και η άδεια που έπαιρναν υποχρεωτικά οι εργαζόμενοι από τους εργοδότες τους στο να πάνε να ψηφίσουν, οι οποίες αυτές διαφορές συνέβαλλαν τα μέγιστα στο να μειωθεί η αποχή στο ελάχιστο δυνατόν.
Σήμερα όμως, η κατάσταση των πραγμάτων είναι παντελώς διαφορετική. Οι μισοί από τους "απέχοντες", δεν έχουν καν τη δυνατότητα στο να κάνουν ένα...ταξίδι στον τόπο καταγωγής τους λόγω της οικονομικής δυσπραγίας και του αβάσταχτου κόστους της μετακίνησης (διόδια, βενζίνη, φθορές αυτοκινήτου) και οι άλλοι μισοί, επειδή απλά δεν θέλουν να ψηφίσουν...κανέναν, διότι - απλούστατα - κανείς από το ήδη υπάρχον σύστημα του πολιτικού Ψευτορωμαίϊκου, ακόμη και γι αυτούς που θέλουν να ονομάζονται "εκτός συστήματος", δηλαδή τα νέα κόμματα της Δεξιάς ας πούμε (Ελληνική Λύση, Νίκη, Σπαρτιάτες, Φωνή Λογικής κλπ) δεν έχουν πείσει τον λαό για τις πραγματικές τους προθέσεις, λόγω του ότι η χώρα τελεί υπό οικονομική κατοχή και η διαφορετική πολιτική πορεία, είναι σχεδόν ανύπαρκτη.
Εξαίρεση αποτέλεσε η περίοδος 2014-2015, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα αυτοανακηρύχθηκε ως ο ...σωτήρας του Έθνους και με βάση την ελπίδα για απαλλαγή από τα φονικά μνημόνια, ο λαός, παρά την μεγάλη οικονομική ένδεια, έφτασε ακόμη και στο σημείο στο να ...δανειστεί χρήματα για να πάει να ψηφίσει, μήπως και η ευκαιρία αυτή για αλλαγή πραγμάτων βγεί αληθινή. Η αποχή περιορίστηκε στο 36,13%, ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση με την συνεπικουρία του κόμματος του Π. Καμμένου αλλά...η όποια προσπάθεια απεγκλωβισμού από την οικονομική και πολιτική κατοχή κατέληξε σε μεγάλο δράμα για τον λαό, ιδίως μετά και το υποκριτικό "δημοψήφισμα" του καλοκαιριού του 2015 όπου το τρανό ΟΧΙ του κόσμου που εκφράστηκε μέσω του εκπληκτικού 62%, μετετράπη σε ΝΑΙ, μέσω μιας πολιτειακής ανωμαλίας και της δυναμικής επέμβασης των ισχυρών "κατακτητών".
Από τότε και μέχρι σήμερα, η αποχή αυξάνεται με δραματικό ρυθμό, διότι επί της ουσίας, ο λαός ΔΙΔΑΧΤΗΚΕ ή αν θέλετε, ΕΜΠΕΔΩΣΕ το γεγονός ότι η ...ψήφος του, ΕΠΑΨΕ να έχει ΑΥΤΗ την - όποια, έστω - δυναμική που είχε μέχρι και πριν τις εκλογές του 2009, όπου συνετελέσθη η μεγαλύτερη καταστροφή που βρήκε το Γένος, μετά την γερμανική κατοχή του 1941-44.
Η ψήφος του, απλά ΔΕΝ ΕΙΧΕ νόημα πλέον, επειδή τόσο η όποια συμπολίτευση, όσο και αντιπολίτευση, απλά αποδείχθηκε πως δεν είχαν καμμιά απολύτως ουσιαστική διαφορά. Όπως επίσης και το γεγονός ότι τα λεγόμενα "μικρά κόμματα αντίστασης", όπως ανέφερα και παραπάνω, δεν έπειθαν ότι θα μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά.
Οπότε...ελπίδα ΜΗΔΕΝ!
Επομένως, αγαπητέ μου Παύλο και κάθε "Παύλο", επιχειρήματα του στύλ "επιλογή κάτι διαφορετικού εκτός από το συστημικό πλέγμα" ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΝΤΑΙ, διότι δεν είναι αληθή εκ των πραγμάτων και ως εκ τούτου, δεν αποπνεόυν ΕΛΠΙΔΑ. Όσοι το ισχυρίζονται αυτό αγαπητέ μου Παύλο και κάθε συνέλληνα "Παύλο", είναι η ...5η φάλαγγα των Νεοταξιτών ή των υποστηρικτών τέλος πάντων, του ΥΠΑΡΧΟΝΤΟΣ συστήματος του Ψευτορωμαίϊκου. Η Ελλάδα, αυτή η "Ελλάδα των (πολιτικοκοινωνικών) Ψευτορωμιών", ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΗ να πεθάνει. Αυτό εξ' άλλου δήλωσε και αυτό το ..πενιχρό 40% που βρήκε το θάρρος ή ακόμη και που κατόρθωσε να βρεί και τα...ναύλα του στο να πάει να ψηφίσει.
Πάρτε το χαμπάρι όλοι εσείς οι "Παύλοι" που προσπαθείτε με αυτόν τον τρόπο των έωλων επιχειρημάτων, να στηρίξετε ό,τι πιο διεφθαρμένο έχει γεννήσει η πολιτική κουλτούρα αυτού του Γένους.
Μην αγχώνεστε το λοιπόν. Η λύση ΥΠΑΡΧΕΙ και είναι απολύτως δυνατή. Κι αυτή η λύση λέγεται "ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΘΕΟΥ". Μη βιάζεστε να με αποκαλέσετε ...ψεκασμένο ή άκόμη χειρότερα, "χριστιανοταλιμπάν". Να με σχωρνάτε, αλλά θα σας υπενθυμίσω πως ζείτε ακριβώς την εποχή των λεγόμενων "Προφητειών"! Και που αυτές οι προφητείες, ειπώθηκαν από στόματα Αγίων, πάντα μέσω της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος, το οποίο γιορτάσαμε πριν κάτι μέρες.
Όσοι πήγαν και ψήφισαν από αυτό το πενιχρό 40%, απλά ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΣΑΝ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ χωρίς να επιλέξουν κατ' αναγκη και το...διαφορετικό. Τα αποτελέσματα άλλως τε όσον αφορά το "διαφορετικό", να με σχωρνάτε και πάλι, αλλά ΔΕΝ ΗΤΑΝ αποτελέσματα ΝΙΚΗΣ καμμιανής παρατάξεως. Ήταν κι αυτό, ακόμη ένα δείγμα της ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΣΙΑΣ.
Το πραγματικό μήνυμα αυτής της εκλογικής διαδικασίας, το έλαβαν μόνο κάτι...ψεκασμένοι σαν εμένα ίσως ή τον Λευτέρη τον Κατσούλη ή τον Γιώργο τον Καραμπελιά ή και άλλους ακόμη ακαδημαϊκούς ή λαϊκούς, που είδαν την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ διάσταση των πραγμάτων και όχι την...συμβατική την οποία μάθαμε να ασπαζόμαστε.
Η σημερινή μας ψήφος, αν δεν έρθουν όλα...τούμπα που λέμε, ΔΕΝ ΩΦΕΛΕΙ πλέον. Ή μάλλον, ωφελεί το γεγονός της εντολής "Ή θα κάνετε ΟΛΟΙ εσείς που ζητάτε τη ψήφο μας ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ με το σύνθημα των επαναστατών του '21 ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ ή δεν πρόκειται ποτέ να δείτε εξουσία". Και πάντα βέβαια, έχοντας την συνεπικουρία της Θείας Χάριτος, η οποία είναι απολύτως ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ για την πλήρη Ανάσταση του Γένους μας.
Παρ' όλα αυτά, αυτή η Ανάσταση, άρχισε να φαίνεται στον ορίζοντα, είτε το θέλουν όλοι οι Παύλοι είτε όχι. Τους λόγους τους παρέθεσα σε πρόσφατο κείμενο μου και δεν χρειάζεται να τους επαναλάβω.
Δεν χρειάζεται πλέον να ...αναλύουμε υπό τη σκοπιά του Παλαιοπολιτικού σκεπτικισμού. Κι ας προσπαθήσουμε όλοι μας να ξανασηκώσουμε το ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ και πλέον ΙΣΧΥΡΟ όπλο που είχαμε ανέκαθεν, εδώ και κοντά 2000 χρόνια: Την αληθινή μας Πίστη στον Θεό. Εκείνον τον Θεό που κάποτε μας έκανε ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΣ του τότε γνωστού Κόσμου και που πάνω σε εμάς, ΕΧΤΙΣΕ την ΕΚΚΛΗΣΙΑ του.
Τα υπόλοιπα, είναι απλώς πομφόλυγες και φληναφήματα.
Opmerkingen