Η παράγκα των Democrats μάχεται για την επιβίωση της! Το Κτήνος της Ηρώδη Αττικού εξαπολύει σφοδρή επίθεση κατά του νέου Προέδρου της Αμερικής και του υπουργού Αποτελεσματικότητος – Έλαβε την σκυτάλη από τους φον ντερ Λάυεν και Αντόνιο Κόστα που επετέθησαν πρώτοι!
ΜΠΟΡΕΙ στην περίπτωση της Ουκρανίας ΗΠΑ και Ευρώπη να είχαν ευθυγραμμισθεί, τώρα όμως ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να ευρέθη προ διλήμματος ως προς το εάν η «σωστή πλευρά της ιστορίας» είναι η Ευρώπη που φεύγει ή η Αμερική που έρχεται. Και επέλεξε την Ευρώπη που φεύγει, παραλαμβάνοντας την σκυτάλη των επικρίσεων κατά του Προέδρου Τράμπ και του υπουργού-ελεγκτού του κρατικού μηχανισμού, τον οποίον έχει επιλέξει και στον οποίον έχει δώσει τον τίτλο του υπουργού Αποτελεσματικότητος, τον Έλον Μασκ.
Πράγματι πριν τέσσερις μέρες, μιλώντας στο υπουργικό συμβούλιο κατά την πρώτη συνεδρίασή του για το 2025, ο Μητσοτάκης μεταξύ άλλων είπε:
«Μπροστά μας διαμορφώνεται και ένα πρωτόγνωρο σκηνικό όπου παγκόσμιοι οικονομικοί παράγοντες διεκδικούν τον ρόλο διαμορφωτή της κοινής γνώμης σε πολλές χώρες, ένα φαινόμενο το οποίο και με τη συνδρομή της ακόρεστης κατανάλωσης fake news πολιορκεί, θα έλεγα, τον δυτικό πολιτισμό του ορθού λόγου και της δημοκρατίας και προφανώς οι απαντήσεις σε αυτές τις προκλήσεις δεν μπορούν να δοθούν μόνο στο επίπεδο της πατρίδας μας. Αντιλαμβάνεστε ότι απασχολούν τα ζητήματα αυτά και την ΕΕ σε ανώτατο επίπεδο, αλλά προφανώς πρέπει να λάβουν κεντρική θέση και στους δικούς μας προβληματισμούς».
Ο "ελληνόφωνος" Πρωθυπουργός διά της φράσεως «παγκόσμιοι οικονομικοί παράγοντες» εννοεί προφανώς τον Έλον Μασκ. Φαίνεται όμως να του διαφεύγει ότι ο Νοτιοαφρικανικής καταγωγής μεγιστάνας της τεχνολογίας είναι ήδη πολιτικός παράγων παγκοσμίου εμβελείας, και από τις 20 Ιανουαρίου θα είναι ένας εκ των πλέον σημαντικών υπουργών της δυτικής υπερδυνάμεως, της ναυτικής υπερδυνάμεως, με την οποία τα συμφέροντα της Ελλάδος ως ναυτικής χώρας είναι αρρήκτως συνδεδεμένα.
Κατά τούτο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης παρέλαβε την σκυτάλη από την Πρόεδρο της Κομμισσιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάυεν και τον Πρόεδρο του Ευρωπαικού Συμβουλίου Αντόνιο Κόστα, οι οποίοι επετέθησαν πρώτοι στην νέα αμερικανική κυβέρνηση εξ αφορμής των δηλώσεων Τράμπ για την Γροιλανδία. Με συντονισμένες αναρτήσεις στην πλατφλόρμα Χ οι δύο Πρόεδροι των σωμάτων της Ευρώπης δηλώνουν ότι «η ΕΕ θα προστατεύει πάντα τους πολίτες μας και την ακεραιότητα των δημοκρατιών και των ελευθεριών μας.»
Ταυτοχρόνως όμως, ακολουθώντας την τακτική του «μια στο καρφί και μια στο πέταλο» δηλώνουν ότι «δεσμευόμαστε να ενισχύσουμε τον διατλαντικό δεσμό», ενώ τονίζουν ότι για τις χώρες της ΕΕ «οι ΗΠΑ είναι ένας από τους πιο στενούς εταίρους.»
Τέτοιες εξισορροπιστικές δηλώσεις ο Μητσοτάκης δεν έκρινε σκόπιμο να κάνει, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να μείνει εκτεθειμένος στην περίπτωση κατά την οποία οι Ευρωπαίοι εταίροι αναστρέψουν και ευθυγραμμισθούν με την γραμμή Τράμπ.
Άλλως τε, ήδη στις ΗΠΑ, οι ανατροπές έχουν αρχίσει.
Παραδοσιακοί υποστηρικτές των Δημοκρατικών που είχαν σκληρή στάση έναντι του Τράμπ έχουν αρχίσει να υιοθετούν τις κυβερνητικές κατευθύνσεις του.
Η ...παράγκα των Democrats
Αυτό που ήταν η «παράγκα» των Δημοκρατικών στην Αμερική, έχει αρχίσει να αποδέχεται την πραγματικότητα, αλλά για κάποιον ανεξήγητο λόγο εξακολουθεί να καθορίζει την πολιτική στην Ελλάδα.
Δεν έχουν άρά γε κατανοήσει, οι εν Αθήναις πολιτικοί, ότι τα πράγματα άλλαξαν;
Ότι τουλάχιστον για την προσεχή τετραετία ο Τράμπ θα καθορίζει την πολιτική ατζέντα με «δεξί χέρι» τον Έλον Μασκ;
Δεν έχουν κατανοήσει ότι οι εποχές της λογοκρισίας υπό το πρόσχημα του ελέγχου των fake news έχουν τελειώσει;
Αλλά τα επίχειρα αυτής της επιπολαιότητος (δεν θέλουμε να την χαρακτηρίσουμε διαφορετικά) δεν θα τα πληρώσει μόνον η Κυβέρνησις. Θα τα πληρώσει η χώρα.
Ήδη βλέπουμε την στενή σχέση του Τράμπ με τον Ερντογάν και ερωτούμε αν εσκέφθησαν ποτέ στο Μέγαρο Μαξίμου ότι η κάθετα αρνητική στάσις της ελληνικής Κυβερνήσεως απέναντι στους Ρεπουμπλικανούς, η συνεχιζομένη απροκάλυπτος υποστήριξις προς την δημοκρατική «παράγκα», μπορεί να έπαιξαν ρόλο στην εμβάθυνση αυτής της συμπαθείας προς τον Πρόεδρο της γείτονος.
Aλλά δυστυχώς δεν είναι μόνον η Κυβέρνησις.
Χαρακτηριστικές είναι οι αντιδράσεις και από την αντιπολίτευση στην πρόταση του Κυριάκου Βελόπουλου που πρότεινε να κληθεί ο Έλον Μασκ να μιλήσει στην Βουλή των Ελλήνων.
Είπε μάλιστα πως θα μπορούσε να φέρει επενδύσεις, τεχνογνωσία, καθώς έχει μιλήσει για το δημογραφικό, την Κωνσταντινούπολη και έχει κλασσική παιδεία.
Αντί να του απαντήσουν επί της ουσίας και να τεκμηριώσουν τις όποιες αντιρρήσεις τους εξέσπασαν σε παραληρήματα περί «μεγιστάνος», «ακροδεξιάς επιθέσεως στα δημοκρατικά δικαιώματα» και άλλα παρόμοια.
Οι ρηχές αυτές προσεγγίσεις και δηλώσεις είναι δείγματα πολιτικής παρακμής. Και στο παρελθόν υπήρχαν αντιπαραθέσεις. Και στο παρελθόν οι πολιτικοί αντιδρούσαν. Η περίπτωσις μάλιστα της εκλογής του Ρόναλντ Ρήγκαν είχε αντιμετωπισθεί από το ελληνικό πολιτικό σύστημα κατά τρόπον ανάλογον προς τις σημερινές αντιδράσεις προς την εκλογή Τράμπ.
Τότε όμως οι πολιτικοί μας ήσαν άλλης ποιότητος.
Θα θυμηθούμε μόνον το σχόλιο της εποχής που είχε κάνει ο ιδιαίτερα πνευματώδης ηγέτης της Αριστεράς Ηλίας Ηλιού, σχολιάζοντας την εκλογή Ρήγκαν με την φράση «βάλτου ρή(γκ)ανη»!
Εφημερίδα "Εστία της Κυριακής"
Comments