top of page
sergioschrys

Ο Άγιος Νεκτάριος και οι Έλληνες!

Ο Μέγας αυτός Άγιος της σύγχρονης Ορθόδοξης Χριστιανοσύνης, μέσα από ένα θεόπνευστο κείμενο του, μας θυμίζει πως εμείς οι Έλληνες, είμαστε το Γένος που θα ζήσει - ό,τι κι αν γίνει - διότι είμαστε αυτοί στους οποίους ο ίδιος ο Θεός εναπόθησε την αποστολή της διάδοσης του Λόγου του!

Στους καιρούς αυτούς τους πονηρούς που ζούμε, η πατρίδα μας μαστίζεται από ποικιλόμορφες προκλήσεις. Και δύο εξ αυτών, είναι ο νεο-παγανισμός και ο άθεος φεντεραλισμός. Και οι δύο, είναι γροθιά στο στομάχι του Γένους μας, μέσα στην προσπάθεια τους να διώξουν αυτό το Θείο Δώρο που μας έδωσε ο ίδιος ο Κύριος! Την κληρονομιά Του!

Μέσα από την ευλογία Του που πήραμε ως έθνος, όταν συναντήθηκε με τρείς συμπατριώτες μας τα χρόνια της διδαχής Του στην Ιερουσαλήμ, γεννήθηκε η μεγαλύτερη θρησκεία της Αλήθειας που άλλαξε τον κόσμο και την Ιστορία. Κι αυτή η κληρονομιά, φέρει τη σφραγίδα Του.

Μέσα από αυτή τη κληρονομιά, το Γένος μας έγινε Παγκόσμιο και βασίλεψε 1100 χρόνια, μέσα από την Ελληνική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Μπορεί να σκλαβώθηκε από τον πλέον βάρβαρο κατακτητή που γέννησε ποτέ η ανθρωπότητα, αλλά ΔΕΝ ΕΣΒΗΣΕ γιατί είχε πάντα την προστασία του Θεού. Μέσα από αυτή τη σκλαβιά, ξεπήδησαν νέοι μάρτυρες, νέοι Άγιοι, που στερέωσαν περισσότερο το Γένος και το φύλαξαν ως κόρη οφθαλμού.

Σήμερα όμως, η πραγματική αποστολή μας αμφισβητείται από τους οπαδούς του "Ορθολογισμού". Ενός "ορθολογισμού" που προέκυψε μέσα από την "Αμφισβήτηση" ενός πλήρως κατευθυνόμενου από Ασκεναζί Εβραίους διανοούμενους "Διαφωτισμού", που παραλίγο να αποβεί μοιραίος όχι μόνο για εμάς τους Έλληνες, αλλά για όλον τον κόσμο, μέσα από την ατζέντα της Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Και τι δεν έκαναν αυτοί οι εντεταλμένοι "αντίχριστοι" για να μας σπάσουν το ηθικό και να ξεριζώσουν τον Χριστό από τις καρδιές μας...

Τα είδαμε όλοι, τα ζήσαμε όλοι...


Τώρα, ήρθε ο καιρός για να μάθουμε και πάλι το ποιοί είμαστε, ποιά είναι η ταυτότητα μας και πού πάμε.

Γι' αυτό ακριβώς το ζήτημα, έγραψε ο Άγιος Νεκτάριος κατά φώτιση Θεού, στο μνημειώδες σύγγραμμά του "ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΩΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΝ", που γράφτηκε το 1896, τότε που ο Άγιος ήταν ο διευθυντής της "Ριζαρείου Σχολής". Για την ταυτότητα του Γένους μας και την θεϊκή του αποστολή.


Το πιο γνωστό κομμάτι αυτού του έργου, το οποίο περιλαμβάνεται στο γενικό έργο του "Επικαί και Ελεγειακαί γνώμαι των μικρών Ελλήνων ποιητών", αναδημοσιεύω κι εγώ σήμερα στο ιστολόγιο μου σε δύο βερσιόν: στη γλώσσα με την οποία έγραφε ο Άγιος (Νεότερη Ελληνική 1453-1945) και στην Νέα Ελληνική (1946-σήμερα), για να γίνει περισσότερο κατανοητή η απόδοση από τους σύγχρονους μέσους Έλληνες.


Πύρινος Λόγιος


 

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΌ ΤΟ ΕΡΓΟ

"ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΩΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΝ"

(κείµενο τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου γιὰ τὸν κοσµοϊστορικὸ ῥόλο τῶν Ἑλλήνων, ἰδίως ἐν σχέσει µὲ τὴν διάδοσιν τοῦ Εὐαγγελίου)



....Ναὶ, ὁ Ἕλλην ἐγεννήθη κατὰ θείαν πρόνοιαν διδάσκαλος τῆς ἀνθρωπότητος· τοῦτο τὸ ἔργον ἐκληρώθη αὐτῷ· αὕτη ἦν ἡ ἀποστολὴ αὐτοῦ· αὕτη ἡ κλῆσις αὐτοῦ ἐν τοῖς ἔθνεσιν·

µαρτύριον ἡ ἐθνικὴ αὐτοῦ ἱστορία· µαρτύριον ἡ φιλοσοφία αὐτοῦ· µαρτύριον ἡ κλίσις αὐτοῦ· µαρτύριον αἱ εὐγενεῖς αὐτοῦ διαθέσεις· µαρτύριον ἡ παγκόσµιος ἱστορία· µαρτύριον

ἡ µακροβιότης αὐτοῦ, ἐξ ἣς δυνάµεθα ἀδιστάκτως νὰ συµπεράνωµεν καὶ τὴν αἰωνιότητα αὐτοῦ, διὰ τὸ αἰώνιον ἔργον τοῦ Χριστιανισµοῦ µεθ᾿ οὗ συνεδέθη ὁ Ἑλληνισµός· διότι

ἐνῷ ὅλα τὰ ἔθνη τὰ ἐµφανισθέντα ἐπὶ τῆς παγκοσµίου σκηνῆς ἦλθον καὶ παρῆλθον, µόνον τὸ Ἑλληνικὸν ἔµεινε ὡς πρόσωπον δρῶν ἐπὶ τῆς παγκοσµίου σκηνῆς καθ᾿ ὅλους τοὺς

αἰῶνας· καὶ τοῦτο, διότι ἡ ἀνθρωπότης δεῖται αἰωνίων διδασκάλων· µαρτύριον τέλος ἡ ἐκλογὴ αὐτοῦ µεταξὺ τῶν ἐθνῶν ὑπὸ τῆς θείας προνοίας, ὅπως ἐµπιστευθῇ αὐτῷ, τὴν ἱερὰν

παρακαταθήκην τὴν ἁγίαν πίστιν, τὴν θρησκείαν τῆς ἀποκαλύψεως καὶ τὸ θεῖον ἔργον τῆς ἀποστολῆς αὐτῆς, τὸ αἰώνιον ἔργον τῆς σωτηρίας διὰ τῆς διαπλάσεως ἁπάσης της

ἀνθρωπότητος κατὰ τὰς ἀρχὰς τῆς ἀποκαλυφθείσης θρησκείας. Τὸ ἔργον τοῦτο ἀληθῶς ἀνετέθη τῇ Ἑλληνικῇ φυλῇ· τοῦτο µαρτυρεῖται ὑπὸ τῆς ἱστορίας· ἓν µόνον βλέµµα

ῥιπτόµενον εἰς τὴν ἱστορίαν τοῦ χριστιανισµοῦ ἐπαρκεῖ ὅπως πιστώση τὴν ἀλήθειαν ταύτην. Ἐν τῇ ἱστορίᾳ τοῦ χριστιανισµοῦ ἀπὸ τῆς πρώτης σελίδος αὐτῆς ἀναφαίνεται ἡ τῆς

Ἑλληνικῆς φυλῆς ἐν τῷ χριστιανισµῷ δρᾶσις, καὶ ἡ κλῆσις αὐτῆς, ἵνα ἀναλάβῃ τὸ µέγα της ἀποστολῆς τοῦ χριστιανισµοῦ ἔργον. Οἱ θεῖοι τοῦ Σωτῆρος λόγοι «νῦν ἐδοξάσθη ὁ υἱὸς

τοῦ ἀνθρώπου», ὅτε ἀνηγγέλθη αὐτῷ, ὅτι Ἕλληνες ἤθελον ἰδεῖν αὐτόν, ἐνεῖχον βαθεῖαν ἔννοιαν· ἡ ῥῆσις ἦν προφητεία, πρόῤῥησις τῶν µελλόντων· οἱ ἐκεῖ ἐµφανισθέντες Ἕλληνες

ἦσαν οἱ ἀντιπρόσωποι ὅλου τοῦ Ἑλληνικοῦ ἔθνους· ἐν τῇ παρουσίᾳ αὐτῶν διεῖδεν ὁ θεάνθρωπος Ἰησοῦς τὸ ἔθνος ἐκεῖνο, εἰς ὃ ἔµελλε νὰ παραδώσῃ τὴν ἱερὰν παρακαταθήκην, ἵνα

διαφυλαχθῇ τῇ ἀνθρωπότητι. Ἐν τῇ ἐπιζητήσει αὐτῶν διέγνω τὴν προθυµίαν τῆς ἀποδοχῆς τῆς ἑαυτοῦ διδασκαλίας, διεῖδε τὴν ἑαυτοῦ δόξαν, τὴν ἐκ τῆς πίστεως τῶν ἐθνῶν, καὶ

ἀνεγνώρισε τὸ ἔθνος, ὅπερ πρὸς τὸν σκοπὸν τοῦτον προώριστο ἀπὸ καταβολῆς κόσµου.

Τὸ Ἑλληνικὸν ἔθνος ἀληθῶς πρὸς τὸν σκοπὸν τοῦτον ἐκλήθη ἀπὸ καταβολῆς κόσµου καὶ πρὸς τοῦτον µαρτυρεῖται διαπεπλασµένον· ὁ Θεὸς ἐν τῇ θείᾳ αὐτοῦ προνοίᾳ διέπλασεν

αὐτὸ ὀφθαλµὸν τοῦ σώµατος τοῦ συγκροτουµένου ὑφ᾿ ἁπάσης της ἀνθρωπότητος· ὡς ὄργανον τοιοῦτον ἐν τῷ σώµατι τῆς ἀνθρωπότητος ὁ Ἕλλην ἐκλήθη ἵνα ἐργασθῇ καὶ ἐν τῷ

ἔργῳ τῆς ἀναγεννήσεως...


ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ


Ναι, ο Έλληνας γεννήθηκε κατά θεία πρόνοια για να γίνει δάσκαλος της ανθρωπότητας· αυτό το έργο του ανατέθηκε· αυτή ήταν η αποστολή του· αυτή η κλήση του ανάμεσα στα έθνη· μαρτυρία αποτελεί η εθνική του ιστορία· μαρτυρία η φιλοσοφία του· μαρτυρία η κλίση του· μαρτυρία οι ευγενείς του διαθέσεις· μαρτυρία η παγκόσμια ιστορία·

μαρτυρία η μακροβιότητά του, από την οποία μπορούμε να συμπεράνουμε χωρίς αμφιβολία την αιωνιότητά του, χάρη στο αιώνιο έργο του Χριστιανισμού με το οποίο συνδέθηκε ο Ελληνισμός·

διότι ενώ όλα τα έθνη που εμφανίστηκαν στην παγκόσμια σκηνή ήρθαν και παρήλθαν, μόνο το ελληνικό έμεινε ως ενεργός παράγοντας στην παγκόσμια σκηνή όλους τους αιώνες· και αυτό,

διότι η ανθρωπότητα χρειάζεται αιώνιους δασκάλους· μαρτυρία επίσης είναι η εκλογή του από τη θεία πρόνοια ανάμεσα στα έθνη, ώστε να του εμπιστευτεί την ιερή παρακαταθήκη της αγίας πίστης, της θρησκείας της αποκάλυψης και το θεϊκό έργο αυτής της αποστολής, το αιώνιο έργο της σωτηρίας μέσω της διαπαιδαγώγησης όλης της ανθρωπότητας στις αρχές της αποκαλυφθείσας θρησκείας.

Αυτό το έργο ανατέθηκε πράγματι στο ελληνικό έθνος· αυτό μαρτυρείται από την ιστορία· μια μόνο ματιά στην ιστορία του Χριστιανισμού αρκεί για να επιβεβαιώσει αυτή την αλήθεια.

Στην ιστορία του Χριστιανισμού από την πρώτη της σελίδα εμφανίζεται η δράση του ελληνικού έθνους στον Χριστιανισμό και η κλήση του να αναλάβει το μεγάλο έργο της αποστολής του Χριστιανισμού.

Οι θεϊκοί λόγοι του Σωτήρος «τώρα δοξάστηκε ο Υιός του ανθρώπου», όταν του ανήγγειλαν ότι Έλληνες ήθελαν να τον δουν, περιείχαν βαθιά έννοια· η φράση ήταν προφητεία, πρόρρηση των μελλοντικών γεγονότων· οι Έλληνες που εμφανίστηκαν τότε ήταν οι αντιπρόσωποι ολόκληρου του ελληνικού έθνους·

στην παρουσία τους, ο θεάνθρωπος Ιησούς είδε εκείνο το έθνος, στο οποίο επρόκειτο να παραδώσει την ιερή παρακαταθήκη, ώστε να διαφυλαχθεί για την ανθρωπότητα.

Στην αναζήτησή τους, διέκρινε την προθυμία αποδοχής της διδασκαλίας του, είδε τη δόξα του που θα προερχόταν από την πίστη των εθνών, και αναγνώρισε το έθνος που είχε προκαθοριστεί για αυτόν τον σκοπό από την αρχή του κόσμου.


Το ελληνικό έθνος πραγματικά είχε κληθεί από την αρχή του κόσμου για αυτόν τον σκοπό και γι’ αυτό μαρτυρείται ως πλασμένο· ο Θεός, στη θεία πρόνοιά του, το έπλασε σαν το μάτι του σώματος που συγκροτείται από όλη την ανθρωπότητα·

ως τέτοιο όργανο στο σώμα της ανθρωπότητας, ο Έλληνας κλήθηκε να εργαστεί και στο έργο της (παγκόσμιας) Αναγέννησης…

Comentarios


bottom of page