Ο πρόεδρος Πούτιν σόκαρε φίλους και εχθρούς, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν μέχρι τώρα πεπεισμένοι ότι η Ρωσία θέλει να καταλάβει όλη την Ουκρανία, κοινοποιώντας μια πρόταση κατάπαυσης του πυρός την Παρασκευή κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο υπουργείο Εξωτερικών.
Γράφει ο Andrew Korybko Aπόδοση: Freepen.gr
Οι όροι είναι απλοί: Η Ουκρανία πρέπει να αποσυρθεί από τα διοικητικά όρια των τεσσάρων περιοχών που εντάχθηκαν στη Ρωσία μετά τα δημοψηφίσματα του Σεπτεμβρίου του 2022 και να δηλώσει ότι δε θέλει πλέον να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Μόλις το κάνει αυτό, "θα σταματήσουμε αμέσως τα πυρά και θα αρχίσουμε διαπραγματεύσεις", υποσχέθηκε.
Ωστόσο, υπάρχει κάτι περισσότερο από ό,τι φαίνεται, καθώς η χρονική στιγμή ήρθε μία ημέρα πριν από τις ελβετικές συνομιλίες, στις οποίες η Ρωσία αντιτίθεται σθεναρά. Η πρότασή του μοιράστηκε επίσης εν μέσω των αρχόμενων σινοβραζιλιάνικων προσπαθειών για την οργάνωση μιας παράλληλης μη δυτικής ειρηνευτικής διαδικασίας, που ελπίζουν μαζί με τη Ρωσία ότι θα κορυφωθεί με μια συμφωνία στη Σύνοδο Κορυφής της G20 τον Νοέμβριο στο Ρίο.
Ως εκ τούτου, ενώ δεν υπάρχει λόγος να αμφισβητήσουμε την ειλικρίνειά του, όπως έκαναν κάποιοι, είναι σαφές πως σκόπευε να ματαιώσει την πρώτη και να υποστηρίξει τη δεύτερη.Και όχι μόνο αυτό, αλλά πιθανότατα είχε επίσης κατά νου το ευρύτερο στρατιωτικό-στρατηγικό πλαίσιο μιας επικείμενης κλιμάκωσης μέχρι κάποια στιγμή αυτό το καλοκαίρι, η οποία θα μπορούσε να συμβεί εάν τα μέλη του ΝΑΤΟ επέμβουν συμβατικά στην Ουκρανία με το πρόσχημα της "υπεράσπισής" της σε περίπτωση ρωσικής διείσδυσης κατά μήκος των γραμμών του μετώπου.
Εάν μια δύναμη εισβολής διασχίσει τον Δνείπερο και εμφανιστεί να απειλεί τις νέες περιοχές της Ρωσίας, τότε είναι πιθανό να χρησιμοποιηθούν τακτικές πυρηνικές κεφαλές για να τις σταματήσουν ως έσχατη λύση αυτοάμυνας, γι' αυτό και τα συνεχιζόμενα γυμνάσια.Λαμβάνοντας υπόψη την πιθανότητα να εξελιχθεί σύντομα αυτή η αλληλουχία γεγονότων και αναγνωρίζοντας πως τότε όλα θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο, το συμπληρωματικό κίνητρο του προέδρου Πούτιν για να μοιραστεί την πρότασή του για κατάπαυση του πυρός τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή ήταν να αποτρέψει αυτό το σενάριο.
Εάν η Ουκρανία συμμορφωνόταν με τα αιτήματά του, τότε δε θα υπήρχε λόγος να συνεχιστεί η στρατιωτική φάση της ειδικής επιχείρησης, αφού θα είχαν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις για να επικεντρωθεί αποκλειστικά στα διπλωματικά μέσα για τη διασφάλιση των συμφερόντων της χώρας του.
Παρ' όλα αυτά, ήταν επίσης προβλέψιμο ότι αυτοί οι γενναιόδωροι όροι θα ήταν απαράδεκτοι για την Ουκρανία και κυρίως για τους δυτικούς επικυρίαρχους της, καθώς ισοδυναμούν με αναγνώριση των νέων συνόρων της Ρωσίας, κάτι που και οι δύο έχουν επανειλημμένα δηλώσει πως δεν πρόκειται ποτέ να κάνουν.
Είναι επίσης αδιανόητο ότι θα παραχωρούσαν στη Ρωσία τον έλεγχο των πολυπληθών ομώνυμων πόλεων της Χερσώνας και της Ζαπορόζιε, καθώς και των εδαφών αυτών των περιοχών δυτικά του Δνείπερου, τα τελευταία από τα οποία θα ήταν δύσκολο να κρατηθούν, αλλά εξακολουθούν να θεωρούνται από τη Μόσχα ως δικά της.Ο πρόεδρος Πούτιν γνώριζε ότι θα απέρριπταν τους όρους της πρότασής του για κατάπαυση του πυρός, αλλά παρόλα αυτά τους μοιράστηκε δημοσίως προκειμένου να ρίξει την ευθύνη για την αναμενόμενη κλιμάκωση του φετινού καλοκαιριού στους ώμους τους.
Αυτή η διορατικότητα υποδηλώνει ότι είναι θανατηφόρα σοβαρός για τη χρήση τακτικών πυρηνικών ως έσχατη λύση για αυτοάμυνα, εάν μια δύναμη εισβολής του ΝΑΤΟ διασχίσει τον Δνείπερο σε περίπτωση ρωσικής διάρρηξης κατά μήκος των γραμμών του μετώπου. Ακόμη και αν παραμείνουν δυτικά του ποταμού, η Ρωσία θα μπορούσε να χτυπήσει συμβατικά κάποιους από αυτούς για να στείλει ένα μήνυμα.
Αυτό το σενάριο κλιμάκωσης, το οποίο θα μπορούσε εύκολα να εξελιχθεί σε Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο, μπορεί να αποτραπεί μόνο αν η Ουκρανία και η Δύση συμμορφωθούν με τους ελάχιστους όρους της Ρωσίας για ειρηνευτικές συνομιλίες.
Είναι πολύ γενναιόδωρες, καθώς δεν αφορούν την αποστρατιωτικοποίηση και την αποναζιστικοποίηση, αν και η Ρωσία πιθανότατα αναμένει να προωθήσει αυτούς τους στόχους με διπλωματικά μέσα. Ακόμα κι έτσι, γνωρίζει επίσης ότι μπορεί να μην τους επιτύχει πλήρως (αν τους επιτύχει καθόλου), αλλά θα είχε τουλάχιστον πετύχει αυτούς τους δύο να αναγνωρίσουν τα νέα της σύνορα και η Ουκρανία να εγκαταλείψει τα σχέδια του ΝΑΤΟ.
Ο Ρώσος ηγέτης δεν είναι πλέον αφελής, όπως παραδέχτηκε ειλικρινά πως ήταν τον περασμένο Δεκέμβριο, και ως εκ τούτου γνωρίζει ότι οποιαδήποτε εκεχειρία τύπου Κορέας θα κέρδιζε απλώς χρόνο και στις δύο πλευρές για να επανεξοπλιστούν πριν από την πιθανή επανάληψη της σύγκρουσης, αλλά είναι προετοιμασμένος για αυτό το ενδεχόμενο αν δεν επιτευχθεί συνολική ειρήνη κατά τη διάρκεια των συνομιλιών.
Η Ουκρανία και η Δύση το γνωρίζουν επίσης αυτό, και αυτός είναι ένας ακόμη λόγος για τον οποίο δεν θα συμμορφωθούν με τους όρους του, καθώς θα είναι σε μειονεκτική θέση κατά τη διάρκεια του δεύτερου γύρου των εχθροπραξιών, αν η Ρωσία κερδίσει τόσο μεγάλο έδαφος.
Κατά συνέπεια, τα στρατιωτικά μέσα είναι ο μόνος τρόπος μέσω του οποίου η Ρωσία θα επιτύχει τον ελάχιστο πολιτικό της στόχο στην ειδική επιχείρηση, δηλαδή να κάνει τους δύο αυτούς να αναγνωρίσουν τα νέα της σύνορα, αλλά δεν θα ήθελε να σταματήσει τότε, ακόμη και αν αυτό επιτευχθεί μετά από όλα τα κόστη που θα είχε καταβάλει για να φτάσει σε αυτό το σημείο.
Ο πρόεδρος Πούτιν δεν θα μπορούσε να συμφωνήσει να παγώσει τη σύγκρουση χωρίς να επιτύχει και αυτός κάποιους από τους στόχους ασφαλείας του, ακόμη και αν πρόκειται μόνο για την επιφανειακή εγκατάλειψη των σχεδίων της Ουκρανίας για το ΝΑΤΟ, ενώ παραμένει άτυπο μέλος του μπλοκ.
Ειλικρινά μιλώντας, η Ουκρανία και η Δύση έχουν περισσότερα να κερδίσουν από το να αποδεχθούν τους γενναιόδωρους όρους κατάπαυσης του πυρός του προέδρου Πούτιν και στη συνέχεια να εντείνουν την στρατιωτικοποίησή τους, ανεξάρτητα από την πιθανή επανάληψη της σύγκρουσης, παρά από το να συνεχίσουν να μάχονται μάταια για να εκδιώξουν τη Ρωσία από το έδαφος που το Κίεβο διεκδικεί ως δικό του.
Οι στρατιωτικοστρατηγικές τάσεις είναι εξ ολοκλήρου υπέρ της Ρωσίας λόγω της νίκης της επί του ΝΑΤΟ στην "κούρσα της εφοδιαστικής"/"πόλεμο φθοράς", οπότε είναι απολύτως λογικό για το μπλοκ να ζητήσει ένα τάιμ άουτ προκειμένου να επανεξοπλιστεί.
Ακόμα και αν αποφασίσουν να μην προχωρήσουν σε δεύτερο γύρο εχθροπραξιών, η Ουκρανία μπορεί να εξοπλιστεί μέχρι τα δόντια και να έχει αρκετό χρόνο για να εκπαιδεύσει τα στρατεύματά της για τον χειρισμό εξελιγμένων οπλικών συστημάτων, ενώ οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να εξοπλίσουν περαιτέρω τους Ασιάτες συμμάχους τους στο πλαίσιο των προσπαθειών τους για αντι-κινεζικό περιορισμό. Το πρόβλημα από την πλευρά τους, ωστόσο, είναι πως αυτό απαιτεί πρώτα να αναγνωρίσουν σιωπηρά ότι απέτυχαν να νικήσουν στρατηγικά τη Ρωσία, όπως υποσχέθηκαν πως θα έκαναν, καθώς και να αναγνωρίσουν τα νέα της σύνορα.
Και τα δύο είναι πολιτικά απαράδεκτα, οπότε προτιμούν να συνεχίσουν να πολεμούν μάταια για χάρη της διάσωσης της φήμης τους, ακόμη και με τον κίνδυνο να εξελιχθούν όλα σε Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Οι μόνες συνθήκες υπό τις οποίες θα σταματήσουν είναι αν πετύχουν κάτι συμβολικό που μπορεί στη συνέχεια να γυριστεί ως στρατηγική νίκη. Αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσω της επίσημης εισόδου στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία και της επακόλουθης de facto ένταξης της χώρας αυτής στο μπλοκ, για παράδειγμα, ακόμη και αν το Κίεβο χάσει περισσότερα εδάφη στην πορεία.
Αυτό που είναι πιο σημαντικό γι' αυτούς είναι η οπτική της νίκης, ακόμη και αν τελικά είναι πύρρειος μετά το τεράστιο στρατιωτικό, οικονομικό και ευκαιριακό κόστος που θα έχει καταβληθεί για την επιδίωξή της. Δεδομένου πως ο στρατηγικός τους στόχος της ήττας της Ρωσίας είναι ανέφικτος, είναι τώρα απελπισμένοι να κάνουν τουλάχιστον να φαίνεται ότι έχουν επιτύχει έναν από τους πολιτικούς τους στόχους πριν συμφωνήσουν να τερματίσουν αυτόν τον πόλεμο δι' αντιπροσώπων.
Αυτοί οι υπολογισμοί είναι πολύ επικίνδυνοι, καθώς υποδηλώνουν ότι η Δύση θα διακινδυνεύσει πράγματι τον Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο προκειμένου να το επιτύχει.