Στην Εκκλησιαστική Ιστορία η προφητεία εκδηλώθηκε κατά την ημέρα της Πεντηκοστής, η οποία και ονομάζεται «γενέθλια» ημέρα της Εκκλησίας.
Με τη μορφή πυρίνων γλωσσών, η χάρη του Παναγίου Πνεύματος φώτισε τους Αποστόλους και αμέσως άρχισαν να μιλούν πολλές γλώσσες, μέσω του χαρίσματος της γλωσσολαλίας.
Στην Παλαιά Διαθήκη η προφητική ενέργεια ήταν μερική, περιορισμένη. Η χάρη του αγίου Πνεύματος προετοίμαζε τους ανθρώπους για τον ερχομό του Μεσσία. Σαφώς και λειτουργούσε στην Παλαιά Διαθήκη, πλην όμως, ως ενέργεια προφητική ήταν αποσπασματική, αναδεικνύοντας Προφήτες προκειμένου να προετοιμάσουν πνευματικά τον κόσμο για τον ερχομό του Μεσσία.
Στην εποχή της Καινής Διαθήκης, όμως, η προφητική ενέργεια δεν ήταν πλέον μερική, αλλά ολοκληρωμένη, όχι περιορισμένη αλλά σε πληρότητα. Βρισκόταν στο αποκορύφωμά της σαν συνέπεια της θείας Ενανθρωπήσεως του Χριστού και του θείου Αυτού Πάθους.
Αξίζει δε να σημειώσουμε ότι, κατά την εξέλιξη των χρόνων και αιώνων που ο Χριστιανισμός εδραιωνόταν, εκστατικές εκδηλώσεις και φαντασιακά φαινόμενα, έστω και αν προέρχονταν από «ευσεβείς» ανθρώπους στ᾿ όνομα της προφητείας και της προοράσεως, απομονώθηκαν και παραδόθηκαν στην ανυπαρξία και στην αφάνεια.
Χάρη στη δύναμη του Αγίου Πνεύματος απαλλαχτήκαμε από τις αμαρτίες, μ’ αυτήν ξεπλύναμε την ψυχή μας από κάθε ρύπο. Με τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος, ενώ ήμασταν άνθρωποι, γίναμε άγγελοι, όσοι βέβαια θελήσαμε να μάς βοηθήσει η χάρη Του, χωρίς να αλλάξει η φύση μας, αλλά, κι αυτό είναι το πιο αξιοθαύμαστο, διατηρήσαμε την ανθρώπινη φύση μας και μ’ αυτή επιδείξαμε αγγελική συμπεριφορά.
Τόσο μεγάλη είναι λοιπόν η δύναμη του Αγίου Πνεύματος!
Και όπως η πραγματική φωτιά όταν δεχτεί τον μαλακό πηλό τον καθιστά σκληρό κεραμίδι, έτσι ακριβώς και η φωτιά του Αγίου Πνεύματος, όταν δεχτεί μια ψυχή συνετή, ακόμη κι αν τη βρει πιο μαλακή κι απ’ τον πηλό, την κάνει πιο γερή κι απ’ το σίδερο. Και κάνει ξαφνικά πιο καθαρό απ’ τον ήλιο εκείνον που έως τώρα ήταν μολυσμένος απ’ την ακαθαρσία των αμαρτιών.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!